nəzarətçi — is. Nəzarət edən, baxan: vəzifəsi bir şeyə nəzarət etmək olan; baxıcı. <Pristav> kəndə gəlib Əhmədlə söhbət elədiyi ilk andan ondan şübhələnmiş və qərara almışdı ki, şəhərə qayıdan kimi onun adını şübhəli adamlar siyahısına yazsın, ayrıca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözətçi — is. Qarovulçu, keşikçi, mühafizəçi, bəkçi, baxıcı. Mağaza gözətçisi. – Osman gözətçidir oyankı dikdə. H. K. S.. . . Var gəl edən gözətçinin ayaq səsləri aydınca eşidilirdi, ağır çəkmələrin dabanlarındakı nallar daş səkiyə sürtülürdü. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inspektor — is. <lat.> 1. Hər hansı bir sahədə işlərin düzgün aparılması və qanunlara düzgün əməl edilməsi üzərində nəzarət edən vəzifəli şəxs; nəzarətçi. Maliyyə inspektoru. Sanitar inspektoru. Maarif şöbəsinin inspektoru. – Bir gün dərs zamanı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pasiban — is. <fars.> klas. 1. Qarovulçu, qoruyucu, keşikçi, nəzarətçi. Vardı Bozlar adında bir köpəyi; Qoyunun pasibanı, həm köməyi. S. Ə. Ş.. Bağçanın və sarayın ətrafında dolaşan pasibanların səslərindən başqa bir səs yox idi. M. S. O.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gümaştə — f. 1) nəzarətçi; 2) ayaqçı; 3) vəkil; 4) nökər, qulluqçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübəssir — ə. baxıcı, nəzarətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dartılmış — f. sif. 1. Tutulub çəkilmiş, tarım çəkilmiş. Dartılmış zəncir (ip). 2. məc. Özünü çəkmiş, təşəxxüslə dimdik ayaq üstə durmuş. Aralarındakı məsafə dörd addımdan çox olardı. Yanlarında dimdik dartılmış nəzarətçi vardı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kontrolyor — <fr.> 1. Bir şeyi kontrol etmək, yoxlamaq vəzifəsini daşıyan şəxs; nəzarətçi. 2. xüs. İstehsal prosesində bir şey üzərində kontrol aparan cihaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sillə — is. Açıq əllə, əl ayası ilə üzə vurulan zərbə. Sillə ilişdirmək. – <Məşədi İbad:> Rəhmətlik Pərizada günlərin bir günü bir sillə çəkdim ki, bir dişi sındı. Ü. H.. Nəzarətçi söyüş söydü və sağında dayanmış növbətçinin qırmızı yanağına əlinin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söyüş — is. Nalayiq, qaba, təhqirli söz(lər). Bu söz Qurban üçün söyüşdən də pis oldu. T. Ş. S.. Hacı Aslan söydükcə qızışır, qızışdıqca söyüşünü qəlizləşdirirdi. S. H.. Söyüş söymək – qaba, nalayiq, təhqiredici sözlər söyləmək. Nəzarətçi söyüş söydü və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərs — is. və sif. 1. Bir şeyin əks tərəfi, arxası, dalı. Nəzarətçi söyüş söydü və sağında dayanmış növbətçinin qırmızı yanağına əlinin tərsi ilə ağır bir şillə vurdu. M. Hüs.. <Veys> . . səliqəsiz qara bığlarını əlinin tərsi ilə silib, borc və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti